Vandaag heb ik mijn oude "dots" (orkestpartituren op mijn stem) teruggevonden. In mijn beginjaren op cruises maakten we soms vaarreizen van 1 maand, 2 maanden (bijvoorbeeld rondom Zuid-Amerika), 3 maanden (around the globe). De concurrentie tussen assistent-cruise directors was hevig, en hoe meer talenten je kon inzetten voor al die avonden vol entertainment, hoe beter. Dat was de reden. Later, op de luxueuze cruises, lieten ze op wereldcruises elke week gewoon nieuwe acts invliegen. Maar die beginperiode was ook erg leuk.
Voor mijn eerste wereldcruise had ik wat tapdance-routines geleerd, privé bij Rose De Leyn. Met Geert Hoste had ik twee mime-acts ingestudeerd en ik had wat zangles gevolgd bij De Pillecyn. Maar de waarheid was: een groot zanger zou ik nooit worden. Enkele persoonlijke droomnummers die ik wilde uitvoeren, kon ik gewoon niet aan.
Ik wilde absoluut "Orange Colored Sky" croonen (Sarah Vaughan), alleen al voor die Flash, Bam, Alakazam. I was walking alone, minding my business when out of an orange-colored sky, Flash, Bam, Alakazam, wonderful you came by. En ook wel: I've been hit, this is it, this is it. Thanks Nat!
En het heerlijke, maar supermoeilijke nummer "Sophisticated Lady". Smoking, drinking, never thinking of tomorrow, nonchalant. Diamonds shining, dancing, dining with some man in a restaurant. Is that all you really want? Nooo. 😊 Al die fijne halve nootjes. Maar ik ben noch Billie H, noch Sarah V, noch Ella F, natuurlijk. Toch dank Duke voor zoveel onmogelijke schoonheid.
Maar opportunisme was toen mijn tweede naam. Ik ging ervoor. De toen bekende jazzdirigent André-Jean (onder andere van de Big Band van het Kursaal van Beiroet), toen thuis vanwege de heersende oorlog daar, schreef alle songs uit op mijn stembereik voor 4 of 5 basisinstrumenten. Ik heb er probleemloos met meer dan 10 orkesten mee kunnen werken, al vloekten ze over zijn quasi onleesbare hiëroglyfen. Een bevriende muzikant schreef ze later tijdens een lange trans-Atlantische overtocht voor mij groter en duidelijker uit. Thanks Andy!
Met een blik van verwondering dit overzichtje herbekeken en besloten dit licht verbijsterende lijstje te delen.
Laat het fronsen, gniffelen en grinniken een aanvang nemen.
1) SOLOROUTINES
Nathalie (Gilbert Becaud), was mijn absoluut gegarandeerd succesnummer, Jacques Brelachtige versie, vol pathos, armgezwaai, kreunend en rochelend Nathalie aanroepend, ritmeversnellingen en me letterlijk smijtend. Hartslag 150 nadien.
It don’t mean a thing (if it ain’t got that swing) (Duke Ellington) incl. tapdance routine
I’m just a gigolo - I ain’t got nobody (Louis Prima), soms zwart geschminkt, afropruik (dit kan nu niet meer) , glitterkostuum, uitbeeldend en uitfreakend op het einde “Got nobody, nobody!”
Sailing (Rod Stewart) jaja, iedereen armen in de lucht
Let’s face the music and dance (Frank Sinatra), showopeningnummer La mer/ Beyond the sea (Charles Trenet) afwisselend in Frans en Engels Summer holiday (Cliff Richard), licht en luchtig Those were the days (Mary Hopkin) tijdens afscheidshows, ritmeversnelling als uitsmijter leidde automatisch tot handgeklap. Always a winner (en met een grapje als ik zong: I heard you called my name. Iemand uit het orkest: "Wi-im!!!")
Begin the Beguine (Cole Porter) Juultje Vandekercke, heu, Julio Iglesiasversie, in het Spaans, wanneer er veel Spaanstaligen waren of in Spaanse wateren. Marina (Rocco Granata) in het Italiaans, wanneer veel Italianen of in Italiaanse wateren Griechischer Wein (Udo Jurgens) in het Duits wanneer in Griekse wateren From Russia with love (James Bond theme) wanneer op weg naar Odessa/ Yalta of Sint-Petersburg (toen nog Leningrad) Je veux de l’amour (RVHG/ Robert Charlebois) in een eigen eigenzinnige Engelse vertaling waarbij b.v. “de premier” Maggie (Thatcher) werd, wel slechts 1 keer gedaan, was experiment Merci Chérie (Udo Jurgens) voor de Duitsers She’s always a woman to me (Billy Joel) Buona sera (Louis Prima), zeker wanneer in de buurt van Napels (it's time to say goodnight to Napoli), uitfreakend met m'n gekke danspasjes. Hilarisch succes. I’ve got you under my skin (Sinatra)
2) IN HET KADER VAN SPECIALE AVONDEN OF THEMASHOWS
(Everything’s coming up) Roses (uit ‘Gypsy’) openingsnummer Captain’s Welcome Aboardshow, met 5 schaars geklede danseressen vol pluimen rond mij paraderend, moulin rouge-achtig jawel, soms in duo gezongen met zangeres Cassandra. Ta Paidia Tou Piraia (the boys of Pireaus)/ Never on a Sunday (Melina Mercouri) van de gelijknamige film, tijdens Greek Show, in het Grieks soms met stuk Engelse versie Tulips from Amsterdam, meezinger, wanneer varend vanuit of naar Amsterdam, in drie talen, Duits, Engels , Nederlands Oh, when the saints (Louis Armstrong) als uitsmijter van een jazz-avond, samen met een heerlijke 12-piece (!) band, “Oh lord I want to be in that number”. Lekkkkerrr (We ain’t got ) Dames (uit musical South-Pacific) tijdens Tropical Night, Island Show of wanneer in de Stille Zuidzee, als deel van een trio- of mannenkwartet. Copacabana (Barry Manilow) + interactie met 6 danseressen, tijdens South-American show of wanneer varend daar in de buurt Puttin’ on the Ritz (Irving Berlin) Fred Astairelook, inclusief wat tapdans, tijdens de Hollywoodshow of “50 years of golden Music”-show Fever (Elvis Presley) met twee rond mij kronkelende en smachtende danseressen. Jawel, ik had een hard leven
Coach coming in, Riders in the sky, … tijdens Westernshows
3) VERDER
Strangers in the night (Sinatra), pre-cruiseperiode (on tape)
La ballade des zenzeureu (gens heureux ) met mijn gitaar If I had a hammer (Trini Lopez), solostem met enkel eigen gitaarbegeleiding, mensen laten meezingen, soms aangepaste teksten
Tot zover dit stukje down memory lane, toen Bibi ook nog wat entertainer was voor hij uiteindelijk cruise director werd bij Cunard (toen hoefde dat niet meer, of occasioneel eens...).