Inleiding: op Facebook wordt je soms uitgedaagd om 7 keer je "muzikale kronkels" te posten. De uitdaging kwam van Christina Van Geel met deze oproep:
"Een 'cordon musical' rond facebook, niet tegen iets maar vòòr meer passie en schoonheid. Moet kunnen. Joni Mitchell. De oermoeder aller singer-songwriters. Omdat ik het prachtig vind als tekst en muziek mekaar verheffen tot iets dat al het haar op je armen overeind doet komen. Ik twijfel tussen 'A case of you' en 'Both sides now'. Allebei zo schoon. Weet je wat, ik post ze allebei. Da's misschien tegen de regels. Maar passie houdt zich niet altijd aan regels. 'Something's lost but something's gained in living every day'. Wim Van Besien, als je zin hebt, verras ons op jouw beurt met je muzikale kronkels."
Ik heb mijn bijdrage (9-15/11/15) even op een rijtje gezet.
DAG 1
Omdat Joni Mitchell bijna de "norm" is qua female songwriter's art en het album "Blue" zowat thuishoort in de all times top 10 wat betreft songsmeedkunst en eerlijke emotie, kan ik moeilijk peren aanbieden na appels.
Ik doe even Joan Armatrading, trapje lager maar met een song die me vroeger soms liet blèiten, mss altijd wel een kwaliteitsmeter, zoals uitzinnige beeldende kunst hevig kan ontroeren. maar muziek pakt toch altijd het meest en direct. Als bonus een artiest die schitterende songs schreef toen hij zichzelf ontdekte en nu weer verloren loopt in spiritueel verlies. Niks mis met spiritualiteit natuurlijk, maar totale overgave die neigt naar fanatisme is een andere zaak. Maar schoonheid telt natuurlijk. SAVE ME by Joan Armatrading en LOVE & AFFECTION by Joan Armatrading
Als bonus: David Sylvian: "ORPHEUS".
"Sunlight falls, my wings open wide There's a beauty here I cannot deny And bottles that tumble and crash on the stairs Are just so many people I knew never cared"
Opgelet, hij laat halverwege een lange stop vallen en herneemt dan met o.m. een trompetarrangement waarop hij het patent heeft. Deze zijn altijd zo mooi dat trompet in mijn top drie kwam qua instrument na piano en cello, want kan zoooo subtiel zijn terwijl het zoveel als, hum, militaristisch wordt ervaren...
DAG 2.
Nick Drake werd nu overal herontdekt, maar als puber in volle Pink Floyd en Genesis-euforie waren zijn drie albums voor zijn jonge zelfmoord een Leiden des jungen Werthers voor mij. Alle songs zijn zowat evenwaardig. Vandaag: rivieren...
En als rivierbonus: Brian Eno, muziekicoon. Dit nummer was ook keysoundtrack in de emotionele momenten van de prachtige zakdoekfilm La Stanza del Figlio van N. Moretti. (Muziek begint zowat na de helft van het filmfragment). Original : zie verder.
“Here we are stuck by this river, You and I underneath a sky that's ever falling down,…”
DAG 3 "MUZIEKKROENKELS".
Vandaag: wereldmuziek. Reggae krijgt soms het verwijt teveel van hetzelfde te zijn. Aanhoor de heerlijke muzikaliteit die Ijahman Levi tentoon spreidt Neem nu dit toch erg melodieuze nummer (het zit vol kleine ingehouden tierelantijnarrangementjes) en je hoort zijn overtuiging helemaal in de zang. Mooi hoe zang religiositeit en overgave kan dragen. Welk geloof of godsdienst, het doet er niet toe (zolang het verdraagzaam is en niet fanatiek en fundamentalistisch).
The earth is alone And I give thanks for the fullness Within the firmaments Is golden days and blossoming nights His gently hands made I, I man, son of Him Life was divided and sweet harmony come in Women and children
Bonus: “In der Beschränkung zeiht sich der Meister” is absoluut niet op mij van toepassing. Vandaar telkens een bonus . Hieronder: ‘Mama‘ in een‚ hum, jungleversie. Hemels en oerwerelds tegelijk.
Heweye mama ikala cini, Pumuzika kidongo, Maisha yako yote mama… Kadjah Nin: “Mama” klonk nooit zo bijzonder
DAG 4
Björk behoeft geen betoog ze maakt dingen in je los waarvan je niet wist dat je ze had. Tegenstrijdige gevoelens. Liefde en haat tegelijk komt bij haar veel voor. Er zit (uiteraard) een vulkaan in de IJslandse. Kosmisch-episch. Van sommige nummers ga je op tot … kapot. En haar kunstige video’s zijn mooie extra’s.
While you are away my heart comes undone slowly unravels in a ball of yarn
Bonus: Stabat Mater (Pergolesi) met de weergaloze, onevenaarbare Altus Andreas Scholl. Etherisch spiritueel…
DAG 5
U2 leverde zowat de soundtrack van mijn leven en gevoelens vanaf mijn midtwintiger jaren. Kiezen uit hun klasse overstijgend werk is voor mij onmogelijk.
“Love is blindness I don't want to see Won't you wrap the night Around me Oh my heart Love is blindness”
Bonus. Ik hou van renaissancemuziek met die magistrale Vlaamse polyfonie die a.h.w. geestverruimend werkt. Ik wou voor de verandering “Mijn hert altijt heeft verlanghen” van Pierre de la Rue in de heerlijk instrumentale versie van Bl!ndman, maar vind het niet op Youtube… (wel CD De Tuin van Eden)
DAG 6
De tijdloze meesterwerken van de klassieke jazz. Ik hou erg van Cole Porter, Nat King Cole, Gerschwin…. De (m.i.) grote vrouwelijke drie: Ella F, Sarah V en Billie H kan ik altijd opleggen. Troost, melancholie, al zingen ze over droefenis, romance, aanklacht, weemoed, passie, noem maar op. Ook de fraseringen en vertolkingen van Frank Sinatra brengen mij soms in een onbeschrijfelijke mood, crooning is dan elegantie zowaar. Moet ook kunnen. Verder Chet Baker, Django, Jobim….
In het licht van de aanslagen in Parijs, #jesuisParisien, laten we dromen van deze lichtstad:
“Every time I look down on this timeless town Whether blue or gray be her skies Whether loud be her cheers or whether soft be her tears More and more do I realize that I love Paris in the springtime I love Paris in the fall I love Paris in the winter when it drizzles I love Paris in the summer when it sizzles”
Bonus: met de groep heb ik niks, maar wat een muzikaliteit schuilt er in het volgende. En ik wil geen opmerking horen…
DAG 7
Laatste bijdrage aan de uitdaging “Deel je muzikale kronkels”.
Een erg grote Springsteenfan ben ik niet. Maar in het volgende oude nummer gaat bijna klassieke piano naar akoestische gitaar over in walmende, slijmerige kitschstrijkers tot rock. Een veelheid aan muziekstijlen die het nummer kneden tot een rijke muzikale ode aan New York.
“It's midnight in Manhattan, this is no time to get cute It's a mad dog's promenade So walk tall, or baby, don't walk at all”
Bruce Springsteen: NEW YORK CITY SERENADE fav track from The Wild, The Innocent and The E Street Shuffle
Bonus: “Jive to the beat” van Arno is een favorietje, al was het maar voor dat accordeonnetje dat precies komt aangewaaid vanonder een Parijse brug. Helaas geen plaatse voor steengoede Belgische artiesten als dEUS, Ozark Henry, Novastar, Jan Swerts, Brel.
In die 7 dagen ook geen plaats voor Tom Waits, Neil Young, Leonard Cohen, noch Steely Dan, Pink Floyd, Brian Ferry, Prefab Sprout.
Aan wie geef ik de fakkel door? Eerste namen voor de nominatie in my mind: Stefaan Van Volcem, Noel Steen, Lieven Verstraete, Kries Roose, Ilse Gysel, Peter Monbailleu....
Bon, Greet Verleye neem jij de uitdaging op? Tover een smile of the blues desnoods op de Mona Lisa of let’s jive to the beat, to the heat, to the spirit…